Mutluluk

   Mısır tarlalarının üzerinden geçen rüzgar bir çocuğun saçlarını okşarcasına usul usul esip burnuma mısır tarlalarının kokusunu getirmekte ,tenime ise şefkatini sunmakla meşguldü. Kim bilir o arada bir karıncanın da sırtından bir buğday tanesini düşürüvermiş , bir çocuğun balonunu uçuruvermiş gökyüzüne yahut bir yılkının yelelerini savuruvermişti bir yandan öbür yana. Ne farkederdi ki ? Ben mutluydum ve rüzgar da memnundu halinden. Bir beklentisi de mevzu bahis olamazdı rüzgarın hem, anne eli gibi.